Swakopmund

Dag 4 en 5: Swakopmund

Swakopmund is in het verleden een van de belangrijkste plaatsen geweest.
Voor Duitsland natuurlijk want het was een Duitse kolonie.
Als havenplaats, naast Walvisbaai met name belangrijk voor aan- en afvoer van vooral militair materieel en manschappen en de geschiedenis daarvan zien we in het fraaie museum, wat direct aan de boulevard ligt.
We maken een wandeling langs het strand, fris, maar wel volop zon en zijn ook nog getuige van en doopceremonie. Een stuk of tien mensen, van diverse leeftijden worden achterover kopje onder geduwd en zijn daarmee bekeerd tot het Cristendom. Dominee erbij en feesten maar!
Het is zondag dus de meeste winkels zijn gesloten, alleen de Spar niet.
Nou da 's een Spar zoals wij ze niet kennen. Superlux en chique....Appie Heijn is er niks bij. Wat lekkere dingen gekocht, prima gelunched en ons vergaapt aan de villawijken die praktisch onbewoond zijn....het immers geen seizoen.


Dag 6: van Swakopmund naar Twijfelfontein

We verlaten Swakopmund in noordelijke richting en ons einddoel vandaag is Twijfelfontein. Geen stad of dorp, maar gewoon een plaats in Damaraland waar alleen maar één lodge is, verder niks aan bewoning.
Een tussenstop, omdat de afstand anders te groot wordt.
De wegen zijn prima aangegeven en ook de gevaarlijke punten zoals rivierbeddingen etc. Dat zijn meestal forse kuilen waar je doorheen moet, gortdroog en veel keien. Allemaal goed aangegeven dus, behalve die ene....en daar klap ik met flinke snelheid in. De handbagage, fotocamera ś
etc. vliegten door de cabine, want we maken een forse smak. Honderd meter verder doet de auto raar en we hebben een lekke band. Nou is een band verwisselen normaal niet zoń probleem, maar op een gravelweg met 35 graden is dat toch een ander verhaal. Reservewiel onder de auto uithalen doe je met een haak die uit drie delen bestaat en een hulpvaardige Duitser neemt dit voor zijn rekening, terwijl ik de auto opkrik. Plotseling blijft het voorste deel van de haak die nodig is om het reservewiel los te maken steken en hangt ergens onbereikbaar onder de auto. De Duitser haalt zijn haak, we draaien de boel weer omhoog en kunnen verder. Naar de dichtstbijzijnde garage om de band te laten repareren, want zonder goed reservewiel kun je gewoon niet verder; betekent wèl 100 kilometer omrijden......jammer dan.
We komen een paar uurtjes later dan gepland aan in Twijfelfontein en vergapen ons aan de lodge die prachtig is. Helemaal opgenomen in het landschap en met alles erop en eraan, behalve internet. We zullen wat verslagen moeten gaan combineren en later verzenden.


Dag 7: van Twijfelfontein naar Waterbergplateau

Twijfelfontein is door een Hollandse kolonist genoemd naar de bron waar hij zijn boerderij bij bouwde. Het ene jaar wèl water, het andere jaar niet.......twijfelachtig dus en hij heeft het er ook niet lang uitgehouden.
De plek is nu bekend omdat er nogal wat rotstekeningen van de Bosjesmannen (San) te bewonderen zijn en we maken een toertje erlangs met deskundig commentaar en uitleg door onze lokale Damara gids.
De tekeningen zijn naar schatting twee tot zesduizend jaar oud en geven met name aan welke diersoorten hier leefden en waar ze hun water vonden.
Allemaal van levensbelang voor de Bosjesmannen. Je leert dat (als je ècht) water nodig hebt, je gewoon een giraffe moet volgen, want die kan niet meer dan twee dagen zonder water en leidt je dus binnen die tijd naar water. Achter een struisvogel aanlopen heeft geen nut, want die kan wel een week zonder water en zo lang houdt een mens het niet vol. De Bosjesmannen tekenden vrij waarheidsgetrouw met alle belangrijke kenmerken. Een circel is een tijdelijke drinkplaats, maar een circel met een stip erin is een permanente drinkplaats....super functioneel!
Onze gids geeft de tip om het "living museum" verderop te bezoek en ook dát is echt de moeite waard. Het is een traditioneel Damara dorpje waar men nog weet hoe je zelfvoorzienend kunt zijn in dit barre klimaat.
Wapens maken (speren en messen) gereedschap en kleding vervaardigen, maar ook kennis van planten en zaken met heilzame werking zoals olifantenstront, ja ja.....
Aan het einde een traditionele stammendans, waarvoor opa ook nog even uit zij hut komt en we gaan weer op pad.
Onderweg naar Waterberg plateau passeren we nog twee stadjes, handig om te pinnen en diesel/water te tanken en verder gaat het door een prachtig savannegebied en als we het plateau van verre al kunnen zien is het nog bijna 100 kilometer om er te komen. Het is een gigantisch langgestrekte heuvelrug van circa 60 kilometer lengte en 400 meter hoog.
Net de Tafelberg in Kaapstad, maar dan een paar honderd keer groter.
Onze eindbestemming is dus Waterberg Camp en als we aankomen zit het hele welkomscommité al op ons te wachten: een troep bavianen zit op de oprit, op het dak, op de braai en dat belooft wat. Het zijn ècht mijn vrienden niet die zwarte joekels. Ze slopen alles wat los en vast zit en dus alles maar achter stevige sloten opbergen. Ze zullen als het donker wordt wel rustiger worden denken we, maar niks is minder waar. Als we ś avonds een spelletje doen sjezen ze met veel kabaal over ons dak en ook ś nachts horen we ze regelmatig over het dak van onze bungalow rennen...mafkezen!


Dag 8 en 9: Waterberg plateau

Vanochtend worden we weer begroet door die harige apen, ze loeren brutaal door het raam naar binnen, maar ze zijn niet alleen.
Een familie van zo ń 30 mangoesten dollen door de tuin op zoek naar alles wat eetbaar is. Aaibaar diertje???? Nou nee, ze zijn de nachtmerrie van slangen, giftig of niet het maakt ze niet uit, ze gaan er met huid en haar aan. Kijk.....dat zijn nou èchte vriendjes.
Na het ontbijt nemen we het wandelpad naar het "Mountain View Point"
tot net onder het rotsmassief....prachtig uitzicht over de omringende savanne. We lopen ook nog de Aloë Vera route en door de slechte bewegwijzering wordt een klimwandeling van een kwartiertje al gauw 1,5 uur. Welcome to Africa en je moet het allemaal niet zo nauw nemen hier.
Schoonmoeder zou zeggen: als je zo nauw kijkt kun je nog geen geit houden"
Morgen verder naar Etoscha National Park.