Etosha

dag 10: Waterberg plateau naar Etosha

We verlaten het Waterberg plateau en gaan op weg naar een van de grootste national parks van zuidelijk Afrika: Etosha, toch een trip van circa 300 kilometer.
Onderweg bezoeken we eerst het Cheetah Conservation Fund (CCF)
Het ligt aan de andere kant van het plateau en hemelsbreed slechts een paar kilometer, maar we moeten om het plateau heenrijden en dan is het ongeveer 100 kilometer met een groot deel gravelwegen.
Het CCF heeft als doel de opvang van wilde Cheeta ś, jonge dieren waarvan de moeder is afgeschoten door boeren, maar ook gewonde volwassen exemplaren. Ze worden klaargestoomd om weer in het wild uitgezet te worden en in 80% van de gevallen lukt dit ook. Men traint de dieren om zelf weer prooi te vangen en als dat lukt zijn ze klaar om hun eigen weg weer te gaan. Men doet veel onderzoek en zorgt voor instandhouding van de soort, door voorlichting te geven aan boeren. Ook worden Turkse herdershonden gefokt welke weer aan de boeren worden verkocht om hun vee te beschermen tegen Cheeta ś en dit programma werkt prima. Het is echt de moeite waard om alles te bekijken en met een rondleiding zien we ook Cheeta 's welke in hun eigen grote omheinde omgeving leven en praktisch klaar zijn om uitgezet te worden.
Via Otjiwarongo en Outjo, waar we tanken bereiken we in de middag de zuidelijke ingang van het Etosha national park (Anderson gate) en dan is het nog een kilometer of veertig naar het rest camp Okakuejo waar het grote hek 's nachts dichtgaat om de wilde dieren buiten te houden.
Het is een groot kamp met mooie bungalows met airconditioning en een groot zwembad waar we direct dankbaar gebruik van maken, want het is zeer warm (36 graden) Na het diner gaan we naar de waterhole en ook daar is van alles te zien: giraffen, neushoorns, wrattenzwijnen en leeeuwen, alles verlicht en je kunt er uren naar kijken.......een paar honderd meter van onze bungalow.


Dag 11: Etosha

Na het ontbijt rijden we in westelijke richting en rijden langs de diverse waterputten waar zich grote aantallen dieren bevinden. We zien olifanten, kudu 's, zebra 's, wildebeesten, leeuwen, giraffen, springbokken, oryxen en noem maar op. De wegen zijn erbarmelijk slecht en bestaan vooral uit gravel wasborden, waar, als je 50 kmh rijdt kompleet door elkaar geschud wordt. Dan maar iets harder en de rijlessen van Marc in de Australische outback komen goed van pas. (Thanks Marc downunder!!!) Met een hogere snelheid voel je de ribbels niet meer en zweef je er als het ware overheen.
Regelmatig stoppen om hele kuddes dier over te laten steken, de letterlijke betekenis van zebrapaden wordt duidelijk.
Etosha is enorm groot, maar liefst 23.000 vierkante kilometer en alleen al de "pan" een opgedroogde zee is 5.000 vierkante kilometer.......hier is nauwelijks leven mogelijk op deze enorme zoutvlakte. De overkant is niet te zien, enorm indrukwekkend.
's Avonds een nightdrive gemaakt onder leiding van een gids en we zien leeuwenfamilies met maar liefst 8 welpjes en een aantal zwarte neushoorns met jongen.


Dag 12: Etosha Akaukuejo naar Etosha Namutoni

Ons einddoel vandaag is de Abao lodge, net buiten de Etosha parkgrens in een aangrenzend reservaat waar ook het wild van Etoscha komt.
Op de route weer enorme kuddes dieren waaronder de zeldzame zwartkop impala en de red-hartebeest.....nooit eerder gezien.
Een uitzichtspunt brengt ons een stukje de "pan" in en we staan er als het ware middenin. Een gigantische zand/zoutvlakte strekt zich voor ons uit en hier kunnen we wèl even de auto uit om de benen te strekken, want wild komt hier gewoon niet.
Op de route zijn toiletten, maar je moet eerst met de auto door een hek wat je direct weer moet sluiten......leeuwen liggen op de loer. Eruit gaat op dezelfde manier.
De laatste kilometers rijden we door een soort bos en je vraagt je af waar we uit zullen komen. Nou dat is niet mis, want er wacht ons een prachtige privé lodge met.......jawel: wifi internet yeahhh!
In de bungalow (rondavel) stort ik me direct in de electronische wereld en zie bijna niet dat vóór ons huisje de kudu 's en dik-diks door de tuin lopen.
Onder de sterrenhemel dineren we fantastisch en de koffie met een sigaar gebruiken we bij het kampvuur in de boma.


Dag 13: Etosha Abao lodge

Vandaag een luie dag, lekker aan de pool met verkoelende drankjes....het leven is zo slecht nog niet en het is tenslotte zondag. Later vandaag nog een sundowner drive in dit wildreservaat en morgen weer verder richting noorden naar de Angolese grens.
We melden ons wel weer als we de boze buitenwereld weer via Internet kunnen bereiken.