The Great Ocean Road

Dag 31: vrijdag 18 september, Grampians NP - Port Fairy

Eerst nog even een wasje gedraaid en daarna op weg naar ons einddoel van vandaag: Port Fairy aan de zuidkust. We verlaten dus de Grampians en het was prachtig (Theo: de thermosfles hebben we niet kunnen vinden; je krijgt voor je verjaardag wel een nieuwe).
De weg naar de kust is met wat kleine uitstapjes ongeveer 200 kilometer dus tijd zat om het plaatsje Arrarat te bezoeken. Ten tijde van de goudkoorts kreeg dit plaatsje in een paar weken tijd maar liefst 30.000 goudzoekers te verstouwen. En veel mensen maar klagen over een paar vluchtelingen erbij... Van die koorts is niks meer over, nog wel een leuke dorpskern met wat aardige winkeltjes, voor de rest is men zoals overal hier op de veeteelt aangewezen.

Dat zien we onderweg: opnieuw massa's schapen, runderen en af en toe een verdwaalde kariboe en wat geiten. Nog geen koala's overigens. We stoppen voor de lunch aan het Bolac meer, maar van de watersportliefhebbers waar men mee adverteert is niks te zien. Twee vissers zitten aan de kant, da's alles. Maar goed, het is nog vroeg in het seizoen.

Na de stad Warrnambool, waar we onze levensmiddelen aanvullen, is het nog maar 10 minuten naar Port Fairy.

Dag 32: zaterdag 19 september, Port Fairy

De Big4 campground waar we staan, is prima. Van deze organisatie willen we wel meer zien, dus bij het zoeken naar overnachtingsplaatsen heeft Big4 onze voorkeur.
In het stadje is van alles te doen. Vandaag is de wekelijkse farmers market en da's altijd leuk om overheen te slenteren en met deze of gene een praatje te maken en al dat zelfgemaakte lekkers te proeven. Ook de winkeltjes nodigen uit en vooral het snoepwinkeltje krijgt onze aandacht. Hollandse snoep en alle soorten drop. Kom er maar eens om aan het andere einde van de wereld. Kaneelstokjes en manna ontbreken, maar de uitbaatster maakt een aantekening en zal ze bestellen, gewoon om nog wat completer te zijn. 's Middags een flinke wandeling gemaakt langs de haven en de zee, waar plaatselijke leerlingen van de surfschool de mooie golven proberen te berijden. Nou nog even verder oefenen denken wij als we aan de koffie zitten (stuurlui aan de wal?).

We bekijken het stadje goed en vooral de huizen. Het ziet er vooral lief uit. Veelal van hout gebouwd en met meestal een forse veranda met wat houtsnijwerk. Maar als je goed kijkt, is er ook wel veel achterstallig onderhoud, of is dit nou weer onze Hollandse nuchterheid?

Dag 33: zondag 20 september: Port Fairy - Port Campbell

Topdag! Rond de 20 graden en dat is wel anders geweest de afgelopen week. Heerlijk om weer zoveel zon te zien.

Vandaag beginnen we aan het mooiste stuk van The Great Ocean Road. De kust is heel grillig en rijst vanuit de zee op plaatsen wel 50 meter steil omhoog. De enorme golven beuken op de rotsen, maar ook op de mooie kleine strandjes er tussenin.
Goed dat er digitale fotografie is, want we schieten het ene plaatje na het andere.
Omdat het zo'n mooi weer is, besluiten we ook vast een kijkje te nemen bij de 12 Apostels, een natuurfenomeen waar de Great Ocean Road mede zijn populariteit aan te danken heeft en ja ... hier is veel volk. Dat hebben we nog niet eerder meegemaakt. Met bussen vol worden de Aziaten hier losgelaten. Veel korte helicoptertrips ook, want continu hangen een, twee of drie van deze vogels in de lucht met toeristen die de boel van boven willen bekijken.
Door de zee is de kust weggeslagen, met uitzondering van een twaalftal rotsen, waarvan de steensoort wat harder is en die dus zijn blijven staan. Soms net zo hoog als de huidige kustlijn. Of het er twaalf zijn, hebben we niet geteld ... Is ook niet zo belangrijk, want het decor is fascinerend. Ook het geluid van de soms knallende, metershoge golven is enorm indrukwekkend.

We vinden een mooi plekje aan de Campbell River en blijven hier waarschijnlijk een paar dagen.

Ik realiseer me dat mijn moeder vandaag 100 jaar zou zijn geworden en dat gisteren mijn vaders sterfdag was. Geniet dus van het leven, wij doen het momenteel volop!